هزینه تولید برق آبی نسبتاً کم است و آن را به یک منبع رقابتی از برق تجدیدپذیر تبدیل می کند. نیروگاه های آبی برخلاف نیروگاه های زغال سنگ یا گاز ، هیچ آبی مصرف نمی کند. هزینه معمول تولید برق از یک نیروگاه آبی بزرگتر از ۱۰ مگاوات ۳ تا ۵ سنت ایالات متحده در هر کیلووات ساعت است. با داشتن یک سد و مخزن ، نیروگاه برق آبی یک منبع انعطاف پذیر برای تولید برق است ، زیرا مقدار انرژی تولید شده توسط ایستگاه می تواند خیلی سریع (در عرض چند ثانیه) بالا یا پایین شود تا با تغییر تقاضای انرژی سازگار شود.
پس از احداث مجتمع برق آبی ، این پروژه هیچ زباله مستقیمی تولید نمی کند و به طور کلی دارای خروجی گازهای گلخانه ای بسیار کمتری نسبت به نیروگاه های فتوولتائیک و مسلماً نیروگاه های دارای انرژی سوخت فسیلی است. با این حال ، هنگامی که در جنگل های بارانی پست ساخته می شود ، جایی که طغیان برای بخشی از جنگل لازم است می توانند مقدار قابل توجهی گازهای گلخانه ای منتشر کند.
احداث یک مجموعه برق آبی می تواند تأثیرات قابل توجهی در محیط زیست ایجاد کند ، عمدتا باعث از دست دادن زمین های قابل کشت و جابجایی جمعیت می شود. آنها همچنین زیست محیط طبیعی رودخانه درگیر را مختل می کنند و روی زیستگاه ها ، اکوسیستم ها ، الگوهای لجن زدگی و فرسایش تأثیر می گذارند. در حالی که سدها می توانند خطرات ناشی از طغیان را بهبود بخشند ، اما در عین حال خطر خرابی سد را نیز شامل می شوند که می تواند فاجعه بار باشد.
